نماز و تسبیح خود را می داند (شعور حیوانات)

بسم االله الرحمن الرحیم

آیا ندانسته ای که هرکه در آسمان ها وزمین است و پرندگان بال گشوده،خدا را تسبیح می گویند؟ به یقین هر کدام تسبیح و نماز خود را می داند؛و خدا به آنچه انجام می دهد داناست.«سوره نور،آیه 41»

حیوانات موجوداتی باشعور...(راه اول،آیات و روایات)

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن درباره پرنده ای به نام (هدهد) داستانی دارد که حاکی از شعور خاص اوست به طوری که موحد را از مشرک تشخیص می داد: سلیمان او را برای انجام مأموریت هایی گسیل می داشت. روزی او را غایب دید وگفت: اگر برای غیبت خویش عذر موجهی نداشته باشد، او را عذاب خواهد داد و یا سرش را خواهد برید. چیزی نگذشت که هدهد آمد و گفت: بر چیزی واقف شدم که تو برآن واقف نشدى، و از دولت (سبا) خبر شگفت آوری آورده ام. زنی بر آنان فرمانروایی می کند و از هر نوع نعمت برخوردار است و برای او تخت بزرگی است. دیدم آنان به جای پرستش خدا، آفتاب رامی پرستند. شیطان کردارهای آنان را زیبا جلوه داده و از راه حق باز داشته و آنان را گمراه ساخته است.

چرا آنان خدایی را که بر هر امر پنهانی وجود بخشیده است، سجده نمی کنند در حالی که او از کردارهای پنهان و آشکارآنان آگاه است؛ خدایی که جز او خدایی نیست، صاحب عرش بزرگ است.

سلیمان گفت: بررسی می کنم ببینم که در این گزارش راستگو هستی یا نه. نامه مرا ببر و به آنان برسان و از آنان دوری بجو، و مراقب باش تا ببینی آنان در برابر نامه من چه واکنشی نشان می دهند.«نمل (27) آیات 20 - 28»

(پرنده ای که تا این حد، کارهای دقیق و مرموزی را درک می کند و گزارش می دهد و فرمان می برد، به طور مسلم از شعور خاصی برخوردار است.)

حیوانات موجوداتی با شعور...(راه اول آیات و روایات )

بسم الله الرحمن الرحیم

(یا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَساکِنَکُمْ لایَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لایَشْعُرُونَ)«نمل (27) آیه 18»

(مورچگان، به لانه های خود پناه ببرید تا سلیمان و سپاهیان او شماها را نابود نکنند آنان متوجه نیستند)

ندای مورچه یک ندایی حقیقی و واقعی بود و هرگز نمی توان آن را به معنای مجازی و زبان حال حمل کرد به گواه این که طبق نقل قرآن، از شنیدن سخن او تبسمی بر لبان سلیمان نقش بست و از خداوند خواست که به او توفیق دهد در برابر نعمت هایی که بر او و والدین او ارزانی داشته است سپاسگزاری کند، چنان که می فرماید:«فَتَبَسَّمَ ضاحِکاً مِنْ قَوْلِها وَقِالَ رَبِّ أوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنَعَمْتَ عَلَىَّ وَعَلی والِدَىَّ...»(نمل (27) آیه 19)

«سلیمان از شنیدن ندای مورچه در شگفت ماند و (به سبب نعمت فهم گفتار حیوانات) از خدا خواست که به او توفیق دهد نعمتی را که بر او و والدینش ارزانی داشته، شکرگزارد»