مبادا مسخره کنید...

بسم الله الرحمن الرحیم

«یَّاءَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاَ یَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَىَّ اءَن یَکُونُواْ خَیْراً مِّنْهُمْ وَلاَ نِسَآءٌ مِّن نِّسَآءٍ عَسَىَّ اءَن یَکُنَّ خَیْراً مِّنْهُنَّ وَلاَ تَلْمِزُوَّاْ اءَنفُسَکُمْ وَلاَ تَنَابَزُواْ بِالاَْلْقَ بِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الاِْیمَنِ وَمَن لَّمْ یَتُبْ فَاءُوْلَّئِکَ هُمُ الظَّ لِمُونَ.»(سوره حجرات،آیه11)

اى کسانى که ایمان آورده اید! مبادا قومى قوم دیگر را مسخره کند، شاید مسخره شدگان بهتر از مسخره کنندگان باشند و زنان ، زنان را مسخره نکنند، شاید آنان بهتر از اینان باشند و در میان خودتان عیبجویى نکنید و یکدیگر را با لقب هاى بد نخوانید. (زیرا) فسق بعد از ایمان ، بد رسمى است ، (مسخره وعیبجویى و بدنام بردن دیگران ، خروج از مَدار ایمان و فسق است که سزاوار شما نیست ) و هر کس (از این اعمال ) توبه نکند، پس آنان همان ستمگرانند.

در آیه 10 حجرات(آیه قبل)، مسئله برادرى مطرح می شود و در این آیه مسائلى مطرح مى شود که برادرى را از بین مى برد و همچنین در آیات قبل سخن از درگیرى و اصلاح بود، در این آیه به بعضى از عوامل و ریشه هاى فتنه و درگیرى که مسخره ، تحقیر و بدنام بردن است اشاره مى کند.

آرى ، یکى از برکات عمل به دستورات اسلام ، سالم سازى محیط اجتماعى و جلوگیرى از مسخره و بدنام کردن یکدیگر است.

فوری تحقیق کنید...

بسم الله الرحمن الرحیم

(یَّاءَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوَّاْ إِن جَآءَکُمْ فَاسِقٌ بِنَبِإِ فَتَبَیَّنُوَّاْ اءَن تُصِیبُواْ قَوْماً بِجَهَ لَةٍ فَتُصْبِحُواْ عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَ دِمِینَ)«سوره حجرات،آیه6»

اى کسانى که ایمان آورده اید! اگر فاسقى براى شما خبرى آورد فورى تحقیق کنید، مبادا (بخاطر زودباورى وشتابزدگى تصمیم بگیرید و) ناآگاهانه به قومى آسیب رسانید، سپس از کرده خودپشیمان شوید.

سؤ ال : در این آیه دستور تحقیق و بررسى آمده است ، ولى در آیه 12 همین سوره ، تجسّس در امور مردم حرام شده است ، آیا مى شود هم تجسّس حرام باشد و هم بررسى واجب ؟

پاسخ : آنجا که تجسّس حرام است ، درباره رفتار شخصىِ مردم است که ربطى به زندگى اجتماعى ندارد، ولى آنجا که بررسى واجب است ، موردى است که به جامعه مربوط است ومى خواهیم بر اساس آن ، اقدام و عملى انجام دهیم که اگر به خاطر احترام فرد، تحقیق و بررسى نکنیم ممکن است امّتى در معرض ‍ فتنه و آشوب قرار گیرند.

نتیجه:

1.اقدام عجولانه و بدون بررسى و تحقیق ، نوعى جهالت است.

2.پایان کار نسنجیده ، پشیمانى است.

گمراه تر از چهارپایان

بسم الله الرحمن الرحیم

«... لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ» (الأعراف - 179)

... دل‏ها دارند که با آن(معارف الهی را) در نمی یابند چشم‏ها دارند که با آن(حقایق و نشانه های حق را)نمى ‏بینند گوش‏ها دارند که با آن(سخن خدا و پیامبران را) نمی شنوند ایشان چون چارپایانند بلکه آنان گمراه‏ترند اینانند که بی خبر و غافل اند.

آفرینش انسان در برترین صورت(تفسیر آیه 4و5 سوره تین)

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند،انسان را از هر نظر موزون و شایسته آفرید؛هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی و عقلی؛چراکه هرگونه استعدادی را در وجود او قرار داده و وی را برای پیمودن قوس صعودی بسیار عظیمی آماده ساخته است.(نمومه،ج27،ص144) از آیات قرآن به خوبی استفاده می شود که انسان به گونه ای آفریده شده که در پرتو علم و ایمان و تقوا و عمل صالح می تواند به سوی خداوند بلند مرتبه عروج کند و در جوار رحمت او به زندگی جاودانی دست پیدا کند که سراسر سعادت و خوشبختی است.در آیات 75و76 سوره طه می خوانیم:«و هر کس با ایمان نزد او آید و اعمال صالح انجام داده باشد،چنین کسانی درجات عالی دارند...باغ های جاویدان بهشت که نهرها از زیر درختان جاریست،در حالی که همیشه در آن خواهند ماند.این است پاداش کسی که خود را پاک کند.»(المیزان،ج20،ص365) اما اگر انسان با تمام این امتیازات از مسیر حق منحرف گردد،چنان سقوط می کند که به اسفل سافلین کشیده می شود.در برابر آن قوس صعودی تکامل انسان،قوس نزولی وحشتناکی دیده می شود؛چرا که انسان موجودی مملو از استعدادهای سرشار است که اگر در طریق صلاح از آنها استفاده کند،بر بالاترین قله افتخار قرار می گیرد و اگر این همه هوش و استعداد را در طریق فساد به کار اندازد،بزرگترین مفسده را می آفریند و طبیعی است که کارش به اسفل سافلین کشیده شود.(نمونه،ج27،ص144)